ขออนุญาตตอบแทนน้องออยอีกซักความเห็นค่ะ
หนังสือของน้องออย ดีมากๆนะค่ะ (รวมทั้งหนังสือของหมอสมศักดิ์ด้วย) เหตุการณ์ในนั้นต่ายผ่านมาแทบทั้งหมด แต่ไม่เหมือนเท่านั้นเอง อารมณ์ความรู้สึกเรียกว่า เกินบรรยาย (เพียงแต่ยังไม่มีสำนักพิมพ์ที่ไหนเห็นแววติดต่อมาค่ะ
)
คุณแม่บอกว่า กลัวลูกจะท้อ เพราะหนังสือ แล้วถ้าไปเกิดกับชีวิตจริงจะไม่ท้อหรือคะ?
- คนไข้ลมชักซักกี่คนที่จะกล้าออกมาเล่าเรื่องเลงร้ายที่เกิดขึ้นจากการที่เป็นโรค
- คนไข้เพิ่งเริ่มเป็น จะรู้ไหมอะไรที่จะเกิดขึ้น(บ้าง) ทั้งนี้แต่ไม่ได้หมายถึงทั้งหมดของหนังสือนะคะ
ต่ายเขียนลงกระทู้มักเขียนในมุมบวกเสมอ เพราะเป็นกำลังใจกับคนไข้ทั่วไป
แต่ อย่าลืมว่า ทุกอย่าง มีด้านดีและด้านลบ เสมอค่ะ
ทำไมไม่คิดว่า อ่านเพื่อเก็บด้านดีไว้เป็นกำลังใจ
หรือ อ่านเพื่อใช้ด้านลบเป็นเกราะป้องกัน
ไม่งั้นคงไม่ปิ๊งกับชื่อ user name นี้หรอกค่ะ
