อาจารย์หมอบอกว่า เป็นลมชักที่เอายากสุด หากอยากหายขาดตามที่คนค้นพบบอกคือ การผ่าสมองทิ้งไป ซึ่งมันก็ไม่ใช่
อยากทราบว่า ถ้าชักแบบนี้ โตขึ้นจะเป็นอย่างไรคะ ไปโรงเรียนได้ไหม ใช้ชีวิตปกติได้หรือเปล่าคะ
ขออนุญาตคุณแม่ค่ะ เนื่องจากต่ายตามอ่านมาซักพักนึงแล้ว รู้สึกว่าคุณแม่วิตกจนเกินไปค่ะ
ผป.ลมชักใช้ได้
เหมือนคนปกติมั้ย-คำนี้ เป็นคำที่ ผป.ทุกคนตั้งคำถามหมดว่า อนาคตลูกเราจะใช้ชีวิตได้"เหมือนคนปกติมั้ย" ต่ายเองยังมองว่า คนสุขภาพแข็งแรงอีกบางคน ยังทำตัวไม่ค่อยปกตินัก ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยบ้าง เกเร ฯลฯ ทั้งนี้ ปัญหาเหล่านี้ขี้นอยู่กับการเลี้ยงดูของพ่อแม่/สังคม
ที่มีลูกเพียง สุขภาพปกติดี แต่พิการด้านจิตใจ -ต่ายก็เคยเห็นคนพิการร่างกายตั้งแต่กำเนิด แต่ช่วยเหลือตัวเองได้ ไม่เป็นภาระคนรอบข้าง หาเงินได้
-อาการบางอย่างอย่าวิตกจนเหมือนจับผิดกันค่ะ เช่น ตื่นนอนกลางคืน( อัพกระทู้ได้ค่ะ แต่จากที่ต่ายอ่าน เหมือนคุณแม่เขียนด้วยความวิตก)
-ถ้าคุณแม่ ใจไม่ดี จิตตก คนไข้ซึ่งกำลังเผชิญทั้งปัญหาร่างกาย จิตใจตัวเอง และยังรับรู้ถึงความเครียดมากของผป. จะเอากำลังใจมาจากไหนคะ โรคนี้อยู่ได้เหมือนคนปกติค่ะถ้ากำลังใจดี
คนไข้หลายคนที่มีอาการชัก แต่เลี้ยงตัวเองได้ แต่ไม่ได้มาเข้าเวปเท่านั้นเอง
-ต่ายเคยรู้จัก ผป.คนนึง พอได้ยินคำพูดพล่อยๆ จากคนอื่น ว่า "ลูกเขาไม่มีทางหาย ต้องป่วยตลอดชีวิต" กำลังใจก็หายไปเลย ซึ่งต่ายเป็นคนไข้ที่ไม่หายเหมือนกัน ปัจจุบันคลื่นชักยังเยอะมาก ยาก็เยอะ กินก็นานกว่า 20 ปี ป่วยแบบคุมไม่ได้ ก็ราว 15 ปีกว่า
.....แต่ต่ายก็ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติได้ ทำงานได้ เป็นเจ้าของได้ (จริงๆ ทำได้ตั้งแต่ ยังคุมชักไม่ได้ค่ะ แต่ทำไม่ค่อยได้ดีนัก )
-คำว่า "ไม่มีทางหาย ไม่มีทางหาย" ลองเปลี่ยนเป็น "ต้องหายได้สิ ต้องหายได้สิ" ดีมั้ยคะ ตอนลูกต่ายเกิด ต่ายท่องคำนี้ทุกเช้าที่ลืมตา"ฉันต้องหายได้ ลูกยังต้องการเงินที่จะซื้อนม จะลงไปนอนชักแล้วอดตายกันทั้งบ้าน หรือจะลุกขึ้นมาทำงานแล้วหาเงิน" เพราะไม่มีวี่แววเลยว่าต่ายจะเลี้ยงลูกรอดได้ (แค่ร้าน คนอื่นก็บอกว่ามีแต่เจ๊งแน่ ๆ เพราะรู้ตัวบ้าง ไม่รู้บ้าง)
ลองอ่านห้องนั่งเล่นดูบ้างหรือเปล่าคะ กระทู้ที่ให้เรามองต่างมุมมีนะค่ะ
หมายเหตุ ใครอย่าแซวว่า ตื่นมาบ่นได้เช้าละ เดวเค้าน้อยใจ น้าาาาาาาาาาาาาา
