วันที่ 21/01/2011 - 22/01/2011 วันที่หกและเจ็ดของการทานยาจีน และ ยากันชัก เดพากิน 0.2 ml. เช้า/เย็น ก้อแฮปปี้เช่นเคยค่ะ
วันที่ 23/01/2011 วันที่แปดของการทานยาจีน และ ยากันชัก เดพากิน 0.3 ml. เช้า/เย็น น้องก้อดูแฮปปี้ค่ะ แต่ที่สังเกตเห็นชัดก้อคือ
น้องโชกุนมีสิ่งอื่นเพิ่มขึ้นมาค่ะ ก้อคือ อาการซนมากกว่าปกติค่ะ โดยหลังจากนอนกลางวัน 3 - 4 ชั่วโมงแล้ว จะเหมือนชาร์ตแบตมาเต็มที่ค่ะ
ซนหูดับตับไหม้เลยค่ะ ขนาดพาไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาลเพราะน้องมีผื่นขึ้นตามง่ามมือ และเห็นว่าเริ่มลามไปที่แขน ก้อเลยพาไปหาคุณหมอ
( โรงพยาบาลยันฮีนะค่ะ เป็นหมอหัวใจที่ประจำอยู่พระมงกุฎซึ่งดูแลน้องโชกุนอยู่ค่ะ ) คุณหมอยังเอ่ยปากเลยว่า ซนมาก เมื่อก่อนเขาจะนิ่งกว่านี้
นี่น่า ทำไมวันนี้ถึงซนขนาดนี้ ขวัญก้อเลยบอกท่านว่าไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเพิ่มปริมาณยากันชัก( ตามที่คุณหมอที่พระมงกุฎบอก ) ไปรึป่าว
เพราะก้อเพิ่งเห็นว่าลูกซนเหลือเกิน คุณหมอก้อเลยบอกว่าวันพฤหัสนี้ถ้าเจอหมอภิรดี หรือ หมอชาครินทร์ ให้บอกให้ท่านทราบด้วยเรื่องที่ว่า
พอได้ยาแล้วน้องหลับนานมาก และ ซนขึ้นมากค่ะ
วันนี้พาน้องไปสะเดาะเคราะห์ที่วันเล่งเน่ยยี่มาค่ะ ตามที่คุณหมูแนะนำ พอสะเดาะเคราะห์เสร็จไปหาหมอ กลับถึงบ้านก้อได้เรื่องเลยค่ะ
น้องโชกุนหกล้มหัวฟาดพื้นกระเบื้องอย่างแรง โดยไม่มีอะไรปกป้องเลยค่ะ เอาหัวลงก่อนเลย น้องร้องบ้านแทบแตก บอกแต่ว่าจะไปหาลุงหมอท่าเดียว
ขวัญมีแอบคิดว่า เฮ้อ...วันนี้เพิ่งไปสะเดาะเคราะห์มา เอ้า..ถือว่าฟาดเคราะห์ครั้งสุดท้ายนะลูก ขออย่าให้เป็นอะไรอีกเลย สาธุ.....
แต่กังวลตลอดค่ะ เพราะหัวน้องกระแทกแรง ใจกลัวน้องจะไม่สบายและชักอีก ก้อเลยให้กินยาแก้ปวดลดไข้สำหรับเด็กกันไว้ก่อน ( กลัวน้องจะระบมด้วยคะ )
วันที่ 24/01/2011 วันที่เก้าของการทานยาจีน และ ยากันชัก เดพากิน 0.3 ml. เช้า/เย็น หลังจากที่เมื่อวานน้องล้มหัวฟาดพื้น ก้อปรากฎว่าน้องเป็นไข้ต่ำ ๆ
ตั้งแต่เช้าค่ะ ขวัญก้อเอายาลดไข้ให้กินตลอดเพราะความเสียวว่าลูกจะชักมั้ย คิดไปเรื่อยค่ะว่า หัวกระแทกจะไปเพิ่มคลื่นชักมั้ยเนี่ย
เดี๋ยวเกิดชักมาหล่ะยุ่งเลย ก้อเลยเอายาให้กินตลอดค่ะ แต่ตัวน้องเองเขาก้อยังแฮปปี้ลั้นลาอยู่นะค่ะ มีแต่ความซนที่เพิ่มมากขึ้น
กับคำถามอะไรแปลก ๆ ที่เพิ่มมากขึ้นค่ะ อย่างเมื่อค่ำก้อถามอะไรตลก ๆ ค่ะให้แม่ขำก่อนนอน
เนื่องด้วยน้องโชกุนยังทานนมแม่อยู่ค่ะ ( 2 ขวบ 5 เดือน ) อยู่ ๆ เขาก้อถามขึ้นว่า
" หม่ามี้หม่ามี้ทำไมนมหม่ามี๊อ้วนจัง " ขวัญก้อตอบว่า " ก้อหม่ามี๊เป็นคุณแม่ก้อต้องมีนมอ้วน ๆ ไว้ให้คุณลูกอย่างน้องโชกุนหม่ำหม่ำงัยคับ "
น้องโชกุนก้อบอกว่า " อ๋อ..เหมือนนมหมูที่น้องโชกุนเคยเห็นเลย ที่มีหมูคุณลูกกำลังหม่ำหม่ำนมหมูคุณแม่อยู่ ใช่เลย ใช่เลย น้องโชกุนเคยเห็น "
โอ้ย...แค่ฟังกับโต้ตอบก้อขำกลิ้งเลยค่ะ ไม่รู้ไปเอามาจากไหน..
