สวัสดีครับ ชื่อชัยนะครับ
ตอนนี้เป็นลมชักแบบนิ่งเฉย คือจะนิ่งไปเฉยๆประมาณ 1/2 นาที แล้วก็กลับมาคุยมาทำอะไรต่อเป็นปรกติ
ที่รู้วันแรกคือนั่งประชุมกันอยู่ แล้วเป็นคนพูด พูดอยู่ก็นิ่งไป ใครเรียกก็ไม่ตอบ สักพักก็กลับมาคุยด้วยเหมือนปรกติไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนแรกก็คิดว่าเรา นอนน้อยไป แล้วหลับในหรือเปล่า ไม่คิดว่าจะเป็นลมชัก ไม่เคยรู้ รู้แต่ลมบ้าหมูแล้วจะเป็นแต่เด็กๆ ก็ไม่ได้คิดอะไร จนมาวันขับรถไปกับแม่และน้ิองสาว ขับอยู่ก็นิ่งไปเฉยๆ แม่คุยด้วยน้องคุยด้วยไม่ตอบ น้องเลยเรียกให้จอดรถ เรายังงงว่าจะจอดทำไมว่ะ เสียเวลา แล้วน้องมาขับเอง บอกว่าเมื่อกี้คุยด้วยกับเรียกรู้เรื่องเหรอเปล่า เราบอกว่าไม่รู้เรื่องเลย วันรุ่งข้ึนไปหาหมอทันที
ไปที่รพบำรุงราษฏร์ ทำCT ทำ EGG สรุปออกมาว่าเป็น ลมชัก ออกอาการงง เหมือนกัน แก่ขนาดนี้แล้วนะ จะเป็นลมชัก แล้วทำไมเราไม่เห็นลงไปนอนชักอย่างที่เคยเห็นละ
หมอก็บอกว่าเราเป็นแบบนิ่งเฉย คือมีกระแสไฟวิ่งอยู่ในช่วงสมองด้านความจำ เลยทำให้เราเป็นแบบนี้
หลังจากนั้นก็ทำการรักษามาเรื่อยๆ โดยเริ่มจาก karppa ก่อน อย่างเดียว ซึ่งก็ดีมาเรื่อยๆแต่ค่อนข้างใช้เวลาครับ ไปหาทุกอาทิตย์ ถ้าดีขึ้นก็2อาทิตย์ครั้ง ดีมากก็1เดือนครั้ง ที่ว่าดีคือไม่มีอาการลมชัก หรือเป็นไม่บ่อยมาก แล้วมีอาการ side effect จากยาน้อยลง แนะนำนะครับพยายามจดวันเวลาระยะเวลาการเป็น ที่เราเป็นลมชักไว้ จะได้รู้ว่าเป็นบ่อยแค่ไหน อย่างของผมอาจจะยากที่ว่าเป็นแล้วตัวเองไม่รู้เรื่อง คนรอบข้างต้องบอก ผมก็จะพยายามจดเท่าที่จดได้ แรกๆก็มี side effect ของยาค่อนข้างมาก ง่วงนอนต้องนอนกลางวันเกือบทุกวัน จนหมอให้ยาจนถึง max ของมัน ซึ่งตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองดีขึ้นมากไม่ค่อยมีอาการลมชักหรือ ผลข้างเคียง แต่หมอบอกว่ายังไงก็ต้องลดเพราะอาจจะอันตรายต่อตับได้ ก็เริ่มลดจำนวนลงแต่เพิ่ม depakine เข้ามา ที่นี้ก็มีปัญหาเรื่องเมายากลับเข้ามาอีก ปวดหัว เดินเซ พอเริ่มปรับตัวได้ หมอก็เพิ่ม Dalintin เข้ามาแต่กินได้ 3 วัน ก็ต้องเลิกเพราะเมายามาก เวียนหัวปวดหัว ตัวร้อน จะอาเจียน ทำอะไรไม่ได้ หมอก็ให้กลับมากิน เหมือนเดิมแต่ปรับขนาด และ เวลาการกินยา
ก็ดูตัวเองดีขึ้นมากไม่มีอาการอะไรให้เห็น จนคิดว่าตัวเองเจ๋ง ต้องไปทำธุระแถวบ้านแล้วไม่มีใครอยุ่ ก็เลยซ่าขับรถไปเองคนเดียว ปรากฎว่าครั้งนี้ไม่โชคดีเหมือนครั้งก่อน ขับไปชนกับเสาไฟฟ้าแบบเต็มๆ ถุงลมรถออกมาเลย แล้วตอนชนไม่รู้ตัวด้วยจนมีคนแถวนั้นมาเคาะกระจกรถนึกว่าเราสลบไป โชคดีที่มีเสาช่วยไว้เพราะไม่อย่างนั้นลงคลองไปเลย และโชดดีมากที่ไม่ชนคนเพราะแถวนั้นเป็นโรงเรียน รถไม่สามารถซ่อมได้ต้องเคลมไปทั้งคัน ผมเองก็โชคดีที่ไม่ได้เป็นอะไรมากแค่มีแผลนิดหน่อย ตรวจร่างกายก็ไม่เจออะไรผิดปรกติ ตอนนี้เลยเลิกซ่าไปเลย
นอกเรื่องนิดนึง ผมมีเพื่อนที่เป้นลมชักเหมือนกันแล้วรักษาจนหายกลับมาทำงานขับรถได้ แต่ช่วงหลังๆงานหนักกดดันเครียดมาก ผมไปเจอเค้าก็โซมลงไปมากแต่ก็ยังขับรถไปทำงานอยู่ ผมเอารูปที่ผมถ่ายจากมือถือให้ดูรถผมที่ชนว่าเป็นอย่างไง เค้าก็อึ้งไปเหมือนกันบอกเค้าว่า กูโชคดีมากนะมึง ที่รอดมาได้ กูว่ามึงอย่าขับเถอะ หลังจากนั้นเค้าก็ไม่ได้ขับรถ และอีกประมาณ1เดือนลาออกจากงาน บอกว่าถ้าทำงานต่อไปมีแต่ทรงกับทรุด จะหยุดงานไปรักษาตัวเองให้ดีก่อนดีกว่าแล้วค่อยมาทำ มันบอกว่า เดี๋ยวกูหาเงินมากูก็ไม่ได้ใช้ หรือไม่ก็เอาไปจ่ายค่าหมอหมด กูสู้ไปรักษาตัวเองให้ดีๆก่อน ยังมีเวลาทำงานอีกเยอะ ถ้าแข็งแรง หลังจากนั้นเค้าก็พยายามไปเข้า Fitness ออกกำลังกาย โยคะ ทำสมาธิให้ดีขึ้นไม่เครียดง่ายเกินไป 2-3วันมานี้ได้ข่าวว่าแข็งแรงขึ้นมาก ไม่มีอาการชัก เครียด อีกเลย
หวังว่าคงไม่ได้ทำให้เบื่อกันนะครับ ไว้จะมาupdate ใหม่นะครับ
