น้ำใสเข้าห้องผ่าตัดวันที่16 ก.ย.ตามที่นัดหมายค่ะ
กลางคืนก่อนวันผ่าตัด นั่งดูน้ำใสแบบไม่คลาดสายตา ต้องดูเองนะคะ พี่เลี้ยงนี่ให้กลับบ้านไปเลยจะได้ให้ข้อมูลคุณหมออย่างถูกต้องว่าลูกเรามีอาการอย่างไรบ้าง พร้อมจะเจาะท้องได้มั้ย มีไข้หรือเปล่า
หวั่นๆอยู่เหมือนกันค่ะ ตอนเช้าน้ำใสเสมหะเยอะมาก คุณหมอกายภาพขึ้นมาเคาะปอดให้ ยังไม่ทันได้ดูดเสมหะ โดนเวรเปลมารับเข้าห้องผ่าตัดซะก่อน คุณหมอแจ้งแนวทางหลังจากออกจากห้องผ่าตัดไว้ดังนี้ 1.ถ้าน้ำใสอ่อนแอ ก็เข้า ICU
2.ถ้าหายใจเองไม่ได้ก็ใส่ท่อช่วยหายใจ 3.ถ้าแข็งแรงได้กลับเตียงเดิม
ประมาณ 11.25 น. ก็ไปส่งน้ำใสที่ห้องผ่าตัด อยู่เฝ้าจนน้ำใสหลับสนิทก็โดนไล่ออกมาคอยหน้าห้อง นี่ขนาดแค่เจาะท้องกับเย็บหูรูดกระเพาะอาหาร ยังกังวลสุดๆเลยค่ะ กลัวภาวะแทรกซ้อน ก็นั่งอยู่หน้าห้องผ่าตัดไม่กล้าไปไหนแม้กระทั่งห้องน้ำ จนเวลา 5 โมงเย็น ถึงจะเข็นน้ำใสมาส่งให้ เห็นป้ายปักไว้ที่เตียงว่าให้กลับเตียงเดิม ก็รับลูกแบบงงๆ พยาบาล เวรเปลก็งง ทำไมน้ำใสได้กลับเตียงเดิม แสดงว่าน้ำใสแข็งแรงนะเนี่ยะ ไปถึง ward สมาชิกกรี๊ดกันใหญ่กึ่งอิจฉานิดๆ ที่ไม่ต้องใส่ท่อช่วยหายใจเหมือนคนอื่นๆ ส่วนคุณหมอที่ดูเคสน้ำใสยังงงไม่เลิกแต่ก็ดีใจที่ได้สมาชิกเดิมกลับมาไว้ในความดูแล ได้ยินเธอพูด "เราอยากได้คนของเรากลับมาที่เดิมอยู่แล้วค่ะ"
กลางคืน น้ำใสนอนร้องไห้เจ็บแผลทั้งคืน และมีไข้สูง คงหิวด้วยค่ะ
ตอนผ่าตัด ก็ขอพรพระพิคเนศว์ หลวงปู่ทวด พระบิดา(มอ.) ให้น้ำใสแข็งแรง ท่านก็ให้ตามที่ขอจริงๆค่ะ
