ถาม : พอดีเคยพบคนที่เป็นบุคคลที่หนีมาจากนรกเจ้าค่ะ เราก็บอกให้ทำบุญทำกุศลแล้วเขาก็ไม่ทำ แล้วก็เห็นยมทูตเขามาเจอตัว อีกไม่นานเขาก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไป ทีนี้ก็เลยสงสัยว่าทำไมวิญญาณเหล่านี้จึงสามารถจำทางหลบหนีมาได้เจ้าคะ ?
ตอบ : คือถ้าหากว่าเขาโดนลงโทษอยู่ในขุมไม่สามารถจะหนีมาได้ คาดว่าจะอยู่ในระหว่างการตัดสิน ในระหว่างการตัดสินนี่ ถ้าหากว่าตรงกับวันสำคัญ ฟังให้ดีๆ นะ จะมีวันสำคัญอยู่สี่วัน ก็คือวันมาฆบูชา, วันวิสาขบูชา, วันเข้าพรรษา, วันออกพรรษา จะเป็นวันที่ชาวบ้านเขาทำบุญกันมาก พระยายมท่านจะปล่อยบรรดาผู้ที่ไปรอรับการตัดสินนี่ ให้ไปโมทนาบุญก่อน บรรดาผู้ที่โทษหนักรู้ว่าถ้าหากตัดสินเดี้ยงแน่ ก็เผ่นเลย แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วเขามักไปรอการตัดสิน
เพราะว่าพระยายมท่านพยายามช่วยทุกวิถีทางเพื่อที่จะให้เขาหลุดพ้นไปได้ จะได้ไม่ต้องรับโทษ จำให้แม่นๆ ว่า พระยายมไม่มีหน้าที่พาใครลงนรก แต่ท่านพยายามกันไว้ไม่ให้ลงนรก พวกที่กลัวไม่เข้าเรื่องเข้าราว มันก็เผ่นเสียก่อน อย่างนั้นเขาก็ไปตามคืน
ถาม : แล้วต้องใช้เวลานานไหมครับ ?
ตอบ : เวลาของเขามันนิดเดียว อย่าลืมว่า ที่ตำหนักพระยายมนี่วันหนึ่งเท่ากับห้าสิบปีมนุษย์ เวลาของเขานิดเดียว ทางนี้ั้โตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้วก็มี นี่พวกเราใช้แรงงานพรหมเกินขนาดนะนี่ ท่านหยุดงานปีละสี่ครั้งแค่นั้นเอง แล้วก็ครั้งละสามวัน คือว่าขึ้นสิบสี่ค่ำ ขึ้นสิบห้าค่ำ แล้วก็แรมหนึ่งค่ำ แล้วขณะเดียวกัน เวลางานมากๆ ก็หยุดแต่ตัวจริง บางทีก็เนรมิตตัวเอาไว้ทำงานแทนต่อ
ถาม : พูดถึงหนีนรกแล้ว ประเภทที่หนีจากสวรรค์มีไหมเจ้าคะ ?
ตอบ : อย่างนั้นไม่มี มีแต่ตะเกียกตะกายลงมา ส่วนใหญ่พยายามจะขึ้นไป ไม่หนีหรอก มีแต่ประเภทที่ว่าถ้าหากว่าตนลงมาเกิด บางประเภทก็ทำสิ่งที่ไม่ดีไว้เยอะ ถ้ารอให้หมดบุญทีเดียวอาจต้องไปรับกรรมในอบายภูมิเลย ก็ขออนุญาตลงมาเกิดก่อน บางพวกเห็นว่า ถ้าตนเองลงมาเกิดในวาระนั้น เวลานั้นจะสามารถสร้างบุญสร้างบารมีทำให้ตัวเองได้ดีมากกว่าเดิมอีก ก็จะขออนุญาตลงมาเกิด ซึ่งทั้งสองกรณีนี้ต้องมีเทวดาผู้ใหญ่เป็นผู้รับรอง
ถาม : แสดงว่าเรื่องการลงมาจุตินี้ เราเลือกเองได้ใช่ไหมคะ ?
ตอบ : จ้ะ เราเลือกเองได้
ถาม : พวกเราที่ลงตามหลวงพ่อลงมานี้ ก็ต้องมีเทวดาผู้ใหญ่รับรอง ?
ตอบ : จ้ะ ท่านย่ารับรองไปกราบขอบพระคุณท่านเสียไม่ค่อยจะนึกถึงท่านเลย
ถาม : ไม่รับรองนี่ ไม่ได้เหรอครับ ?
ตอบ : ไม่รับรองเป็นไปไม่ได้จ้ะ เพราะว่าไม่รับรองนี่ปล่อยลงมาไม่มีผู้คุมก็เพลิน ส่วนใหญ่แล้วพวกเรากำลังใจมันไปด้านเดียว ถ้าดีก็ดีไปเลย ถ้าหากว่าเลวก็เป๋กระฉูดไปเลย ก็จะต้องมีประเภทไม้เรียวคอยหวดไว้ สังเกตไหม เวลาจะชั่วทีไรมันทำไม่ค่อยได้ มีความรู้สึกอะไรบางอย่างคอยเตือนคอยบังคับอยู่เรื่อย ต่อไปถ้าหากว่าเตือนแล้วไม่ทำอาจมีเท้าใหญ่ๆ ยื่นออกมาด้วย
ถาม : ก็เคยโดนเหมือนกันค่ะ ไปหาหลวงปู่ปานโดยไม่ได้รับอนุญาต โดนถีบตกลงมา แล้วคนที่เขานั่งสมาธิด้วยกันเขาเห็นเหมือนกัน พอออกมาเขาก็นั่งหัวเราะกัน (หัวเราะ) อายเขา ?
ตอบ : นั่นฐานกรุณาแล้วจ้ะ แค่ส่งเบาๆ ถ้ารักมากจะหนักกว่านั้นอีก ยังดีที่ไม่รักเท่าไร
สนทนากับพระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เดือนธันวาคม ๒๕๔๔
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ
อ้างอิงจาก
http://board.palungjit.com/f61/%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B8%99%E0%B8%A3%E0%B8%81-%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%84%E0%B9%8C-%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%94-%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B9%84%E0%B8%94%E0%B9%89%E0%B8%88%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B8%AD-140723.html
