เป็นมาตั้งแต่ 6 ปีรักษาที่ กรุงเทพแถวพญาไทและทาน ไดแลนติน มาตลอดจนเหงือกบวมและต้องตัดเงือกออกทีละชั้นตอนแรกตัดชั้นบนและเย็บ พอได้ 1 สัปดาห์ ก็ตัดด้านล้าง หมอเปลี่ยนเป็นยานิวลอนตินที่คล้ายกัน ตอนอยู่ประถมมีอาการหน้ามืด งง ล้ม ประมาณ2-3 นาที แต่ก็ไม่คิดอะไรเรียนต่อ ม.1-3 มีอุบัติเหตุ หัวเจาะเพราะวิ่งรอบตึกอ.สั่งหน้ามึดหัวเจาะ เย็บ 8 เข็ม ทนเอาหละ แต่ครูทุกคนก็จะบอกกับพ่อ-แม่ว่าถ้าจบแล้วก้ให้ขายของอยู่บ้านดีกว่าตาขอเีรียนเพราะในตอนนัั้นชักเป็นบางครั้งแต่ไม่รู้เวลาชักนะ เรียนพาณิชย์ ปวช.การตลาด ปวส.คอมฯเล่นไปเล่นมาหน้ามือหัวคว่ำหงายท้องเพื่อนช่วยกันแบกชั้น 3 ลงมาแต่ก็เดินตามเพื่อนกลับได้นะ เพราะอะไรไม่รู้ การชักแบบนี้ไม่มีอาการที่จะเพลียเป็นแต่บูบแค่นั้นและล้มแต่พอหายก้เรียนต่อได้ตามตกติ สงสัยที่ว่าทำไมรู้ตัวแล้วถึงพูดไม่ออกแต่ได้ยินเพื่อนๆคุยกันรู้เรื่องนะพอถึงเวลา2-3นาทีก็หายพูดได้เหมือนเดิม เรียน ป ตรี ครูปฐมวัย
อาการเริ่มเปลี่ยนจะบอกกับทุกคนก่อนว่าถ้าเป้นอะไรก็ไม่ต้องตกใจนะ ตอนนี้ก็แค่ฟุบกับโต๊ะสักพักก็หาย
แต่รักษาทำไมหมอถึงคิดให้รักษากับจิตเวชนะตั้ง 1 เดือนเต็ม โอ้พระเจ้า เจอหลายอย่างจนต้องส่งตัวมากรุงเทพเหมือนเดิม
