สวัสดีค่ะเพิ่งเข้าเป็นสมาชิก ขอแชร์ประสบการณ์ชักของลูกชายค่ะ
น้องชื่อตะวันค่ะ ลูกคนแรก น้องชักตั้งแต่หลังแม่ผ่าคลอดได้เพียง 2 ชม.ค่ะ
พยาบาลแจ้งกับแม่ว่าตะวันมีไข้ 38.9 แล้วมีชักร่วมด้วยจึงต้องอยู่ NICU
หลังวันนั้นไข้ก็ลดลงแต่อาการชักยังไม่หยุด ซึ่งหมอได้ทำการตรวจฉี่ เลือด น้ำไขสันหลัง หรือแม้สแกนคลื่นสมอง ก็ไม่พบความผิดปกติใดๆ ตะวันต้องนอนรักษาอาการชักนี้เป็นเวลาเดือนกว่าๆจนสามารถหยุดอาการได้ จึงได้ย้ายออกจากICU แต่ยาที่น้องได้กินนั้นความรู้สึกของแม่คิดว่ามันมากมายเลย ได้กินอยู่4ตัว Phenobar Keppra Topamax Clonaze Pam แต่ก็คิดว่ามันหยุดอาการได้ก็ต้องยอม หลังจากนั้นไม่กี่วันตะวันก็ได้กลับบ้านค่ะ
หลังจากที่กลับมาบ้านทุกอย่างดูเหมือนจะปกติ ตะวันกินนมกินยาได้โดยแม่ป้อนผ่านสายค่ะ ผ่านไปประมาณ3วันค่ะ แม่สังเกตุอาการของน้องค่ะจู่ๆช่วงที่น้องหลับเขาก็มีอาการเหมือนเด็กนอนผวาแต่ก็ยังหลับอยู่ได้ แต่เวลาผ่านไปน้องก็เริ่มมีอาการแบบเดิมอีกเป็นระยะๆซึ่งความรุนแรงก็เหมือนจะมากขึ้นตรงที่เขานอนหลับแล้วผวาเขาจะต้องตื่นแล้วร้องไห้ตลอด ซึ่งในใจตอนนั้นคิดว่าคงปกติของเด็กมั้ง แล้วที่ร้องไห้คงเพราะงอแงตามประสา จนผ่านไป2วันน้องก็ยังคงเป็นเช่นนี้อยู่ตลอดจนน้องแทบไม่ได้นอนตลอดทั้งวัน ช่วงที่เขานอนรักษาตัวที่รพ.แม่ไปเยี่ยมทุกวันหลังพ่อเขาเลิกงานแต่แม่ก็ไม่เคยเห็นอาการชักเขาเลยสักครั้งมีเพียงแต่พยาบาลที่จะแจ้งแม่ให้ทราบว่าวันไหนน้องชักหรือไม่ชัก
จนกระทั่งเช้าวันที่6-6-59 จู่ๆน้องก็ร้องจ๊ากขึ้นมาแบบไม่รู้สาเหตุ แม่ก็งงค่ะเพราะอะไรตอนนั้นอุ้มน้องอยู่ ก็เลยวางนอนลงแล้ววัดไข้ได้37.4 ก็คิดว่าคงตัวร้อนเพราะเราอุ้มเขาอยู่ แต่ที่เห็นต่างไปอีกคือน้องร้องๆแล้วก็ก็หยุด แขนขามีการยกขึ้นและสั่นสลับไปมา แม่เริ่มผิดสังเกตจึงหยิบโทรศัพท์มาถ่ายคลิปไว้และตัดสินใจพาน้องไปโรงพยาบาลใกล้บ้านเลยค่ะ ไปถึงรพ.ก็เข้าไปที่ฉุกเฉินเลยพยาบาลถามว่าเด็กเป็นอะไรมา แม่เลยบอกไปว่า ชักค่ะ จากนั้นพยาบาลต่างมาวัดไข้ได้เกือบ39อีกและช่วยเอาผ้าชุบน้ำแล้วห้อตัวน้องไว้ ซึ่งแม่ก็ได้มองเห็นตะวันนอนแขนขาสั่นไปหมดทั้งตัวเลยคิดว่านี่หรออาการชักของลูก นั่งคิดอยู่ในใจว่าแม่ขอโทษนะที่ทำให้ตะวันเป็นแบบนี้อีกแล้ว แม่ขอโทษ...
แม่มองพยาบาลฉีดยาแวเลี่ยมให้ทางทวาร1เข็ม และพยายามเจาะเปิดเส้นตามข้อแขนข้อขาแต่ไม่เจอเส้นจนบวมเขียวเป็นจุดๆไปหมด เขาจึงตัดสินใจโกนผมที่มีอันน้อยนิดแล้วเจาะเพื่อให้ยาและน้ำเกลือและส่งตัวเข้าICU น้องรักษาตัวอยู่เป็นอาทิตย์ต้องใส่เครื่องช่วยหายใจเพราะชักเกือบตลอด รอบนี้แม่ได้เห็นอาการชักของน้องค่ะ ตากระพริบถี่ๆ ปากเคี้ยวๆ ตาลอยๆ หรือบางครั้งก็มีกระตุกแต่ที่ขาหรือแขน หมอบอกกับแม่ว่าให้ยาเท่าไหร่ก็ไม่หยุดชักสักที เดี๋ยวหมอจะทำเรื่องส่งตัวไปยังรพ.จังหวัดนะ(ซึ่งเป็นรพ.ที่น้องรักษาตัวอยู่รอบแรก)
จนวันที่14-7-59ได้ย้ายไปรักษาต่อที่รพ.จังหวัดค่ะ กลับไปรอบนี้ทั้งหมอทั้งพยาบาลต่างบอกว่ามาอีกแล้วหรอ .... น้องรักษาโดยการให้ยาเพิ่มปริมาณขึ้นจากเดิมแต่ไม่ได้เพิ่มจำนวนยา นอนนานอีกเกือบเดือนหยุดอาการชักได้ จึงได้ย้ายออกจากPICU ไปนอนดูอาการที่ห้องรวมค่ะแม่เป็นคนเฝ้าเพราะน้องยังกินนมแม่ค่ะ แม่ต้องตื่นมาปั้มนมรอก่อนถึงเวลาที่น้องจะต้องกินวันละ8มื้อ นอนผ่านไป1คืนไม่มีอาการใดๆเลยแม่ก็รู้สึกดีใจค่ะว่าลูกคงหายแล้ว แต่พอตกเย็นน้องเริ่มมีอาการกระตุกเบาๆค่ะแม่ก็คอยตามพยาบาลมาดูเรื่อยๆปละถ่ายคลิปไว้ด้วย อาการก็ไม่ค่อยแตกต่างจากเดิมเหมือนตอนอยู่บ้าน เพราะกระตุกทีไรน้องเขาจะต้องตื่นไม่ได้ทุกครั้งไป แม่ก็พยายามทำทุกอย่างให้เขาหลับได้ไม่ว่าจะต้องอุ้มท่าไหนแล้วเขาสามารถหลับได้บ้างแม้จะเมื่อยก็ตาม แต่ระหว่างนั้นพยาบาลก็ไม่ได้ให้ยาแต่อย่างใด คืนที่สองนั้นแม่แทบไม่ได้หลับเลยกับน้องค่ะ สงสารลูกที่ต้องมาอดนอน ผ่านไปอีกคืนอาการก็ยังมีอยู่นะคะ จนแม่เริ่มไม่ไหวจึงให้ตามหมอใหญ่มาดูอาการ หมอจึงบอกแม่ว่านั้นขอคืนนี้ให้น้องไปนอนดูอาการในPICUก่อนนะแม่ แม่ก็ต้องยอมค่ะเพื่อความปลอดภัยของลูก ผ่านไปสองวันพยาบาลบอกแม่ว่าน้องไม่มีอาการอะไรเลยตั้งแต่เข้ามาหมอจึงจะขอย้ายน้องออกค่ะ แม่ก็หลงคิดไปเพราะอากาศในห้องนอนรวมมันอบอ้าวไปไหมจึงทำให้น้องมีอาการเกิดขึ้น ลักษณะนอนไม่สบายตัว ร้อน หงุดหงิดอะไรประมาณนั้น แม่จึงขอหมอนอนพักห้องพิเศษเตียงรวม8เตียงแล้วกันเพราะมันติดแอร์เผื่อน้องจะรู้สึกดี.....
แต่ช่วงที่ระหว่างรอเตรียมย้ายเคสรอพยาบาลต่อกะเปลี่ยนเวรกันนั้น แม่เห็นน้องนอนร้องจึงไปขออุ้ม แม่ยังรู้สึกว่าน้องยังมีกระตุกที่ตัวอยู่บ้าง แม่จึงแจ้งพยาบาลเขาบอกแม่ว่าน้องเขาร้องเพราะงอแงค่ะแม่...แม่ก็ไม่อยากคิดเลยนะว่าที่เขายังมีกระตุกแบบนี้คือเขายังไม่หายแต่ก็ได้แต่คิด จนสุดท้ายได้ย้ายเข้าห้องพักพิเศษแต่ตลอดเวลาที่เข้าไปนั้นน้องก็ยังไม่เลิกกระตุกแถมร้องไห้ด้วย เข้าใจมั้ยคะว่าเวลาเด็กง่วงแล้วไม่ได้นอนมันเป็นยังไง แม่เรียกพยาบาลมาดูเพราะเกรงว่าอาการนี้คืออาการเริ่มต้นของลูก แม่เห็นสีปากน้องเหมือนเริ่มเปลี่ยนเป้นคล้ำๆ พยาบาลบอกแม่ว่าเขาไม่ได้ชักนะคะซึ่งพยาบาลชุดนี้ยังไม่เคยได้ดูแลน้องเลยค่ะซึ่งหมายถึงว่าเขาไม่เคยเห็นน้องชักด้วย จนเวลาผ่านไปตีสองในขณะที่เด็กเตียงอื่นหลับหมดแล้ว แต่แม่กับตะวันยังคงไม่ได้หลับ แม่พยามอุ้มเดินทำให้น้องนอนเพราะน้องร้องไห้แม่เกรงใจเตียงอื่นค่ะ ประมาณตี4 น้องก็ร้องจ๊ากขึ้นมาอีกจนแม่คิดแล้วว่าน่าจะชักแน่ๆแม่อุ้มพาน้องไปที่ห้องพยาบาลแต่เหมือนจะเป็นช่วงเวลาพักของเขา เขาปิดไฟมืดหมดจนแม่มองหาพยาบาลไม่เจอ มีพี่เตียงข้างๆใจดีค่ะเดินไปเรียกพยาบาลให้มาดู ซึ่งพยาบาลก็ยังยืนยันว่าน้องไม่ชักเหมือนเดิม จากนั้นก็เดินไปเตรียมยาอะไรต่างๆไว้รอเช้า ช่วงเช้ามืดมีคนมาวัดไข้ซึ่งแม่ไม่เห็นว่าเท่าไหร่ ก็มีพยาบาลเดินมาบอกแม่ให้อุ้มน้องไปในห้องพยาบาลจากนั้นก็ถอดเสื้อน้องแล้วเอาผ้าชุบน้ำอุ่นมาเช็ดตัวแถมให้ยากันชักและยาลดไข้ไปอย่างละเข็ม แม่คิดละคงเพราะไข้สูงแน่ๆพยาบาลจึงให้ยา และโทรตามหมอเวรมาดูและหมอก็ถ่ายคลิปไว้ ซึ่งอาการหลังจากให้ยาไปน้องก็นิ่งไปพักหนึ่ง
แต่ก็เริ่มมีอาการชักปากสั่นยกขาแขนอีกครั้งซึ่งดูแรงกว่าที่ผ่านมาจนหมอให้ยากันชักอีกรอบแต่อาการก็ไม่ได้หยุดนิ่งซะทีเดียว ก็ยังมีตากระพริบถี่ๆ ปากเคี้ยว ตาลอยบ้าง และตัวสั่นตลอด จนช่วงเวลา8โมงเช้ามีหมอใหญ่เข้ามาดูอาการและให้เจาะเลือดไปตรวจแล้วย้ายไปยังPICUอีกรอบ ซึ่งกี่รอบผ่านมาแล้วแม่ก็นับแทบไม่ได้ :\'(
หลังจากเข้ารอบนี้ หมอระบบประสาทได้ให้ติดเครื่องสแกนสมองซ้ำ24ชมนานถึง2-3วันหมอก็บอกเขามีปัญหาที่ระบบสมองนะแม่ แม่ก็รับทราบทุกอย่างค่ะ และสังเกตดูว่าทุกครั้งหมอสามารถหยุดอาการชักได้โดยการให้dormicum ตลอด24ชม และค่อยๆถอยออกจนหยุดได้ น้องก็จะไม่ชักอาการทรงตัวอีก3-4วันและก็จะกลับมาชักใหม่อีกจะวนลูปอยู่แบบนี้ตลอด ซึ่งปริมาณยาก็ได้เพิ่มขึ้นตลอด เพิ่มยาอีก1ตัวคือยาชื่ออะไรเค้าก็ไม่ได้บอกแม่ สุดท้ายก็ถอนออกไป1ตัวเหลือ4ตัวเท่าเดิมแต่อะไรบ้างแม่ก็ไม่รู้ค่ะ
อาการช่วงนี้จะมีเพียงกระตุกไม่ซีกซ้ายก็ซีกขวาสลับกันไป จนหลังๆจะมีเพียงแค่ข้างขวาเท่านั้นซึ่งรอบนี้น้องนอนรักษาตัวอยู่นานถึง2เดือนกว่า แม่จึงตัดสินใจขอย้ายเข้าศิริราช แต่เนื่องด้วยติดต่อไปเขาก็เคสเยอะเลยไม่รับ ระหว่างนอนรอการหารพ.ใหม่ที่เขาจะรับน้องก็ดูอาการดีขึ้นไม่ชักเลยค่ะจึงได้ถอดเครื่องช่วยหายใจอยู่ได้ประมาณ1อาทิตย์ จึงได้รับการติดต่อจากรพ.จุฬาฯค่ะว่าจะรับเคสน้อง แม่ก็ดีใจจึงตัดสินใจไปรักษาน้องต่อที่รพ.จุฬาในวันที่7-9-59ค่ะ
.....เรื่องราวนี้แม่ได้เขียนเป็นไดอะรี่ไว้ให้น้องได้อ่านในอนาคตด้วยค่ะ แม่ขอบคุณสำหรับสมาชิกคนอื่นที่สละเวลามาอ่านนะคะ ไว้แม่จะมาอัพเดทหลังจากการเข้ารักษาที่รพ.อีกนะคะ
